Aleksandra Kobza: Innowacje w opiece nad osobami starszymi dzięki aplikacji BESTCARE

Czy mogłabyś opowiedzieć nam trochę o sobie i swoich zainteresowaniach pozazawodowych?

Obecnie pracuję jako pielęgniarka w laboratorium analiz medycznych. Jest to niezależna placówka, zrodzona z pasji i inicjatywy oddanej diagnostki laboratoryjnej, która pragnęła stworzyć profesjonalne miejsce skoncentrowane na pomoc pacjentom. Przez blisko 25 lat laboratorium prężnie się rozwija, niedawno utworzyło własną Pracownię Bakteriologii i wkrótce przygotowuje się do otwarcia kolejnego punktu pobrań.

Mój zespół składa się z wysoko wykwalifikowanych koleżanek i kolegów – pielęgniarek, diagnostów laboratoryjnych oraz techników analityki medycznej. Moje główne obowiązki obejmują pobieranie materiału do badań medycznych, ze specjalizacją w pobieraniu krwi od noworodków, niemowląt i dzieci. W mojej roli miałam przyjemność być opiekunem studentów w miejscu mojej pracy oraz prowadzić wewnętrzne szkolenia dla współpracowników z zakresu komunikacji z pacjentem, resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), pierwszej pomocy w stanach nagłych oraz z zaopatrzenia i zastosowania apteczek pierwszej pomocy. Moim ostatnim osiągnięciem jest ukończenie kursu „Ordynowanie leków i wypisywanie recept”.

Swoją przyszłość mocno wiążę z pielęgniarstwem. Szczególnie interesuje mnie psychologia i coaching medyczny skoncentrowany na pacjencie. Pragnę również przyczynić się do kształcenia studentów uczelni medycznych. Moje zainteresowania obejmują także zarządzanie w opiece zdrowotnej. Kursy i szkolenia, które mnie ciekawią, to komunikacja interpersonalna w pielęgniarstwie, język migowy oraz leczenie ran. Prywatnie jestem żoną ratownika medycznego i dumną mamą wspaniałego chłopca, ucznia szkoły podstawowej. Pasjonuję się ludzkimi zachowaniami, psychologią społeczną oraz wzmacnianiem pozycji kobiet w społeczeństwie i różnych kulturach. Lubię czytać, uczęszczać na zajęcia jogi i zdrowego kręgosłupa oraz rozwijać swoją pasję do malarstwa.

Czy mogłabyś opowiedzieć nam krótko o swoim doświadczeniu jako pielęgniarka i co przyciągnęło Cię do tego zawodu?

Zostałam pielęgniarką, ponieważ naprawdę tego chciałam. Sama idea pomagania innym zawsze wydawała mi się głęboko satysfakcjonująca. Na bierzmowaniu wybrałam imię Weronika, inspirując się Świętą Weroniką, znaną z empatii i gotowości do wspierania innych. Często również angażowałam się jako wolontariuszka w różne inicjatywy. Pielęgniarstwo to fascynujący zawód, który łączy moją pasję do medycznych i psychologicznych aspektów istoty ludzkiej. Studiowałam pielęgniarstwo na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, gdzie uzyskałam tytuł magistra pielęgniarstwa, a następnie ukończyłam studia podyplomowe, uzyskując specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego. Pracuję jako pielęgniarka od ponad 15 lat. Moją karierę rozpoczęłam zaraz po ukończeniu studiów licencjackich, dołączając do zespołu oddziału jednego z warszawskich szpitali. Pracując tam, kontynuowałam naukę na studiach magisterskich.

Po kilku latach pracy na oddziale poczułam pragnienie nowych wyzwań i zdecydowałam się wyjechać do Anglii, aby kontynuować naukę języka angielskiego i sprawdzić się jako pielęgniarka w brytyjskim szpitalu. Szczególnie interesowało mnie poznanie brytyjskiego systemu opieki zdrowotnej.

W Anglii kontynuowałam naukę języka angielskiego i początkowo pracowałam jako opiekunka w domu opieki (Rest Home). Następnie zostałam pielęgniarką w domu opieki pielęgniarskiej (Nursing Home), a później dołączyłam do zespołu szpitala NHS Royal Shrewsbury Hospital jako pielęgniarka na oddziale gastroenterologicznym.

Opowiedz nam trochę o swojej pracy jako pielęgniarka w Wielkiej Brytanii. Czym różni się pielęgniarstwo w Polsce i Wielkiej Brytanii?

Pracowałam jako pielęgniarka w Wielkiej Brytanii ponad siedem lat temu. W tamtym czasie różnice między pracą pielęgniarki w polskim i brytyjskim szpitalu były bardzo zauważalne. W Wielkiej Brytanii pielęgniarki często odgrywały decydującą rolę w wielu aspektach opieki nad pacjentem i nierzadko pełniły funkcję liderów zespołu medycznego.

Tym, co wywarło na mnie silne wrażenie było indywidualne podejście do pacjentów, silny nacisk na poszanowanie ich praw oraz interdyscyplinarny charakter opieki medycznej. Współpraca obejmowała nie tylko lekarzy i pielęgniarki, ale także opiekunów, fizjoterapeutów, psychologów i pracowników socjalnych oraz pedagogów. Szczególnie podziwiałam koncentrację na przygotowaniu pacjentów do powrotu do środowiska domowego.

Każdy członek zespołu miał jasno określoną rolę i obowiązki. Świadczenie opieki na najwyższym poziomie było nie tylko celem zawodowym, ale także przyczyniało się do silnego poczucia docenienia i przynależności do zespołu medycznego.

Dziś z wielkim podziwem obserwuję rosnące kompetencje, niezależność i odpowiedzialność zawodową polskich pielęgniarek. Jestem dumna z ich zaangażowania, ciężkiej pracy oraz chęci samodoskonalenia, edukacji i rozwijania umiejętności, co nieustannie podnosi rangę tego zawodu.

Cieszę się również, widząc, jak pozytywne aspekty polskiego i brytyjskiego pielęgniarstwa stają się coraz bardziej zbieżne. Pielęgniarstwo w Polsce rozwija się dynamicznie, opieka medyczna osiąga coraz wyższe standardy, większy nacisk kładzie się na profilaktykę. Ponadto, rośnie znaczenie poprawy komfortu psychicznego pacjentów i zapewniania im wsparcia emocjonalnego – coś, co osobiście uważam za równie istotne, jak świadczenie usług medycznych na najwyższym poziomie.

Czy mogłabyś podzielić się jakimiś szczególnymi momentami lub doświadczeniami, które ukształtowały rozwój Twojego zwycięskiego pomysłu?

Uważam, że wszystkie te lata pracy, obserwacji i doświadczeń głęboko wpłynęły na moje podejście do pielęgniarstwa i samego zawodu. Pielęgniarstwo przekształciło się z pracy w pasję.

Podczas pracy w brytyjskim szpitalu byłam pod ogromnym wrażeniem zindywidualizowanej opieki oraz interdyscyplinarnego, holistycznego podejścia do pacjentów. Po raz pierwszy spotkałam się z wykorzystaniem programów na tablety oraz urządzeń dotykowych, mających na celu usprawnienie pracy zespołu medycznego. Obserwując pacjentów szpitalnych, a w szczególności mieszkańców domów opieki, zaczęłam formułować pomysły dotyczące poprawy komfortu psychicznego takich osób w ich codziennym życiu. Doskonale pamiętam moją frustrację, gdy opiekując się ponad 40 podopiecznymi, miałam trudności z zapamiętaniem unikalnych cech czy specyficznych schorzeń każdego z nich. Szukanie odpowiedzi w dokumentacji często pochłaniało zbyt wiele czasu. Byłam również świadkiem sporadycznych nieporozumień wśród personelu medycznego, wynikających z braku znajomości podopiecznych, z których wielu, z powodu swoich schorzeń, nie było w stanie jasno wyrazić niezadowolenia czy sprzeciwu. Choć nie były to nigdy poważne błędy, były na tyle istotne, by móc urazić podopiecznego lub rozdrażnić.

Myślą przewodnią tworzenia aplikacji BESTCARE było zwiększenie zrozumienia podopiecznych, rozpoznawanie zachowań wynikających z ich deficytów oraz zapewnienie opieki dostosowanej do ich potrzeb. Głównym celem aplikacji jest wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa wśród podopiecznych.

Co zainspirowało Cię do stworzenia aplikacji BESTCARE i na jakie konkretne potrzeby w opiece nad osobami starszymi odpowiada?

Odnosząc się do mojego doświadczenia zawodowego, uważam, że osoby starsze lub cierpiące na demencję to grupa, która jak każda inna wymaga szacunku, wsparcia i poczucia bezpieczeństwa. W dzisiejszych czasach osoby starsze często pozostawiane są bez opieki, a ich zachowania nieustannie poddawane są ocenie i dyskryminacji. Mój projekt to gest w stronę osób starszych i chorych. Pracując nad aplikacją, poszukiwałam odpowiedniego wsparcia, które byłoby przede wszystkim dedykowane osobom z demencją w domach opieki, osobom z chorobami psychicznymi lub z niepełnosprawnością intelektualną, mieszkającym w domach pomocy społecznej.

Aplikacja BESTCARE to profil podopiecznego, opisujący pacjenta lub mieszkańca domu opieki. Aplikacja służy do scharakteryzowania pacjenta w sposób jasny i zrozumiały, a lista informacji pozwala na zapoznanie się z preferencjami, potrzebami, a także deficytami i zaburzeniami. Zawiera diagnozę pacjenta, informacje o alergiach czy nietolerancjach, opis potrzebnego wsparcia, rodzaj diety i konsystencję pokarmu. Zaznacza mobilność podopiecznego, wszelkie urządzenia wspomagające oraz wymaganą ochronę higieniczną. Aplikacja wskaże, czy występują problemy z komunikacją, pobudzenie, depresja, lęk, omamy, urojenia czy zaburzenia orientacji oraz opisze stopień nasilenia tych zaburzeń. Aplikacja dostarcza również informacji o zainteresowaniach podopiecznego i formach spędzania wolnego czasu. Będzie zawierać szczegóły dotyczące tego, w jakich terapiach podopieczny chce uczestniczyć oraz jakie przedmioty są dla niego ważne lub pełnią rolę amuletów.

Aplikacja ma na celu poprawę komfortu psychicznego pacjenta. Szybki i łatwy dostęp do podstawowych, aczkolwiek kluczowych informacji pomoże uniknąć błędów, które mogłyby pogorszyć samopoczucie podopiecznego lub zmniejszyć jego poczucie bezpieczeństwa.

Dzięki zastosowaniu aplikacji BESTCARE nie zostaną zapomniane niezbędne rzeczy, takie jak odpowiednie okulary, aparaty słuchowe, protezy zębowe czy pomoce do chodzenia. Uwzględnione zostaną również mniej istotne z medycznego punktu widzenia przedmioty, takie jak woreczek-amulet wypełniony niezbędnymi drobiazgami, ulubiony naszyjnik czy apaszka. Korzystając z BESTCARE, opieka medyczna będzie świadczona na najwyższym poziomie, z uwzględnieniem wsparcia emocjonalnego, które dba również o dobrostan psychiczny podopiecznego.

Czy możesz rozwinąć temat kluczowych funkcji BESTCARE, które zapewniają komfort psychiczny i emocjonalny pacjentów?

Aplikacja BESTCARE koncentruje się bardziej na sferze emocjonalnej i komforcie psychicznym podopiecznego. Na rynku istnieje wiele aplikacji ułatwiających pracę personelu medycznego i dbających o pacjenta z perspektywy czysto medycznej. Moim celem było stworzenie narzędzia, które pozwala rozpoznać i usystematyzować potrzeby, preferencje, a także deficyty, zaburzenia i ograniczenia podopiecznego.

Aplikacja BESTCARE kładzie nacisk na zrozumienie jednostki i poprawę jej samopoczucia, wzmacniając jej poczucie bycia zauważonym, zrozumianym i akceptowanym, niezależnie od jej zaburzeń czy ograniczeń. Czytając w aplikacji, że pacjent cierpi na depresję, ma zaburzenia pamięci lub wykazuje zachowania agresywne, jako personel medyczny wiemy już, jak postępować i reagować, a także na jakie sygnały zwracać szczególną uwagę.

Charakterystyki zawarte w aplikacji umożliwiają sprawowanie opieki z poszanowaniem godności pacjenta oraz z uwzględnieniem jego dysfunkcji i ograniczeń, redukując poziom stresu i dyskomfortu.

Wykorzystanie aplikacji BESTCARE w opiece poprawi samopoczucie podopiecznego, wzmocni jego poczucie bezpieczeństwa oraz podniesie poziom zrozumienia wśród personelu medycznego. Korzyścią jest komfort emocjonalny podopiecznego. Aplikacja BESTCARE pomaga unikać sytuacji, w których pacjent może czuć się niezrozumiany, wykluczony, urażony lub nieobjęty odpowiednią opieką.

Co dla Ciebie osobiście i zawodowo oznacza wygrana w konkursie QSNA? Jakie są Twoje oczekiwania wobec roku jako laureatki QSNA?

Wygrana w konkursie QSNA to dla mnie ogromny zaszczyt i forma uznania dla mojego zaangażowania i wysiłków na rzecz poprawy jakości opieki medycznej. Stanowi potwierdzenie mojej wizji nowoczesnego pielęgniarstwa, w którym profesjonalizm i jakość usług medycznych są priorytetem, obok poprawy komfortu psychicznego pacjenta, przy jednoczesnym zachowaniu godności i prawa do prywatności. Pielęgniarstwa, które zapewnia poczucie bezpieczeństwa, koncentruje się na poprawie samopoczucia podopiecznego oraz wzmacnia poczucie bycia zauważonym, zrozumianym i akceptowanym, niezależnie od zaburzeń czy ograniczeń.

Jest to opieka medyczna, która chroni słabszą i bardziej wrażliwą jednostkę, odpowiada na potrzeby i preferencje podopiecznego, a jednocześnie rozumie i akceptuje jego deficyty, dysfunkcje czy zaburzenia.

Jako laureatka konkursu QSNA wierzę, że to osiągnięcie nada mojemu pomysłowi niezbędny impet, umożliwiając wdrożenie mojego projektu i wprowadzenie aplikacji BESTCARE jako użytecznego i wspierającego narzędzia w pracy zespołów medycznych. Prezentując mój pomysł, aplikację BESTCARE, pragnę podzielić się moim optymizmem i pasją do zawodu pielęgniarki z innymi entuzjastami oraz wzmocnić i promować rolę pielęgniarek na arenie międzynarodowej.

Dla mnie udział w konkursie QSNA był niezwykłym doświadczeniem, które, jak wierzę, pozwoli mi na rozwój zarówno zawodowy, jak i naukowy. Z niecierpliwością oczekuję udziału w konferencjach i wykładach, które dodatkowo podniosą moje kompetencje. Myślę, że ta przygoda z QSNA to także trening z komunikacji i biznesu, jak również wyzwanie polegające na konfrontacji z własnymi słabościami. To test umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, efektywnego prezentowania swoich pomysłów oraz udowadniania ich wartości i użyteczności. Osobiście jestem podekscytowana tą możliwością i gotowa na ciężką, ale satysfakcjonującą pracę.

Jaką radę dałabyś innym profesjonalistom z branży opieki zdrowotnej, którzy chcą wprowadzać innowacje w opiece nad osobami starszymi?

Gorąco polecam pielęgniarkom i pielęgniarzom udział w konkursie QSNA. Jest to bardzo prestiżowy konkurs, który zapewnia platformę i możliwość podzielenia się swoimi obserwacjami i pomysłami na innowacje w opiece nad osobami starszymi. Podjęcie tego wyzwania daje szansę na rozwój pielęgniarstwa i poprawę opieki medycznej.

Uważam, że w opiece zdrowotnej niezbędne jest myślenie nieszablonowe, wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań, dążenie do ulepszeń, dokonywanie modyfikacji i nieobawianie się zmian. Ważne jest, aby iść naprzód wraz z postępem technologicznym. Czuję również, że doskonaląc opiekę medyczną, nigdy nie możemy zapomnieć o fundamentalnych wartościach, jakimi powinny pozostać: chęć pomagania innym, dobrostan podopiecznego oraz bezpieczeństwo i higiena całego zespołu medycznego.